آسمانی ها

بهتر نیست به جای چندین بار سفر کردن به مکه و مدینه و سوریه و خرج کردن بسیار زیاد برای سفر های زیارتی، سری به زاغه نشین های کنار شهرمان زده و برای مردمانمان یک خدای ارامش و مهربانی باشیم؟؟؟ کاش می دانستیم که ما ادمها خودمان برای خیلی از انسانها فرشته ی نجاتی هستیم که انها منتظرش هستند تا امشب بچه هایشان گرسنه به خواب نروند... کاش می فهمیدیم، کاش می فهمیدیم با داشته هایمان چه باید بکنیم؟؟؟